Bir tasarımcı değilim, ama çok meraklısı olduğum bir alan.
Dün İstanbul Tasarım Bianelini büyük bir zevkle gezerken tasarımla ilgili bolca düşünme fırsatım oldu.
Bazı tasarımların neden ölümsüz olduklarına kafa yordum Salt Karaköy’ün çok şık kafesinde kahvemi yudumlarken.
Mesela Vespa Scooter’ın 1946’dan beri değişmeyen çizgisini neye borçlu olduğunu düşündüm.
1946’da piyasaya sürülen Vespa iyi giyinmiş motorsiklet sürücülerinin kolay kullanımı için tasarlanmış.
Şık İtalyanlar için şıklıklarını bozmadan binebilecekleri şık bir motorsiklet olarak düşünülmüş Vespa anlayacağınız.
Toza ve çamura karşı koruma sağlamak için çamurlukların ve çalışan tüm parçaların üzerini kaplayan bir motor kapağı bulanan Vespa’nın işlevselliği yüksek bir ürün olduğu kesin.
Ama Vespa tasarımının artisan yönü de efsane. Fotoğraftaki Vespa 1946’daki ilk seriden örneğin.
Bugün bu motorla İstanbul sokaklarında gezseniz kimse yadırgamaz, o kadar çağdaş hala tasarımı.
Ölümsüz tasarımların sırrı iki temel elementten oluşuyor sanırım: İşlevsellik ve yıllarca değerini yitirmeyecek estetik tasarım.
Bu elementlerden ilki nasıl yakalanır konusunda epey bilgi ve tecrübe sahibiyim.
Keşke estetik tasarım konusunda da yetenekli olsaydım.
